هشتمی:

من یه INFPام:

جالبه که بدونین خانم لوسی ماد مونتگمری شخصیت آن شرلی رو به شکل INFP (یا ENFP) در سال 1908 طراحی کرده.

سلام آن شرلی! من همزاد توام که سال 2005 شکل گرفتم. بیا یه جایی -در جهان بعد، زندگی بعد یا حتی در رویا- هم دیگه رو ملاقات کنیم. مطمئنم من و تو به اندازه ساعت های طولانی با هم حرف داریم..:)

هفتمی:

من یه INFPام:

اینا گفته های دیگرانه مال من نیست:

دوستی با امن قشنگه اما گاهی سخت میشه، چون میبینن ناراحتم اما نمیتونن از زیر زبونم بکشن بیرون که چه مرگم شده. گاهی اوقات که یهویی پر حرف میشم به نظرشون با نمکه میشم....

 

ششمی:

من یه INFPام:

اونایی که بهم گفتن اهمیت نده عاقبت خوبی نداشتن، چون من باور دارم اهمیت دادن تلاش برای نگه داشتن احساسات ارزشمنده. 

(البته من بچه حرف گوش کنی هستم یکی بهم بگه اهمیت نده، بهش اهمیت نمیدم:»»)

پنجمی:

من یه INFPام: 

-ببخشید.

-چرا کسی منو درک نمیکنه؟.

-نامه ی هاگوارتز من کو؟

-بهم عشق بورزید3>.

-رو مودش نیستم.

-بهم بگو که دوستم داری.

-میخوام زیر بارون بخوابم.

-گوربا میخوام.

بله این دختر infp ئه

چهارمی:

من یه INFPام:

پشت سکوتم دارم سعی میکنم گریه نکنم یا احساسی که دارم رو قورت بدم...:)

 

سومی:

من یهINFPام:

تو دنیای خودم زندگی میکنم. یه پلی لیست احساسی دارم و نصف روز دارم به مفهوم عشق و زندگی فکر میکنم. اگه یه اتفاق ناراحت کننده بیفته یه تکست یا شعر دربارش مینویسم و اگه یه اتفاق خوب بیفته تا مدت زیادی به خاطر همون اتفاق خوب خوشحالم. ممکنه چندین دقیقه به بال زدن یه پروانه نگاه کنم و تهش به این نتیجه برسم که بال زدن هاش چقدر شبیه زندگیی که ما داریم. یه روح عمیق و لطیف و اگه گمم کردین احتمالا توی دنج ترین گوشه کافه یا کتابخونه نشستم، درحالی که زل زدم به یه گوشه و دارم درباره معنای زندگی فکر میکنم...

دومی:

من یه INFPام:

از نادیده گرفتن یا جدی نگرفتن چیزهایی که برای من باارزشه و اونا رو مهم میدونم به شدت دوری کنید. عواقب خوبی نداره...:)

اولی:

من یه INFPام:

" یه چیزی تو ذهنمه که...

لعنتی نمیدونم چطوری توصیفش کنم اما یه ایده فوق العاده دارم. کاش الان توی مغزم بودین میدیدنش "