گریه قلم :)

به دنیای یک INFP خوش اومدید :)

گریه قلم :)

به دنیای یک INFP خوش اومدید :)

بازم از اون حس و حالا که نمیدونم درباره چی بنویسم اما بدجوری دوست دارم بنویسم. 

امروز و مخصوصا الان از اون وقت هایه که "تنها"، رفیق چندین و چند ساله من، دست هاشو گذاشته رو شونه هام و همین باعث شده شونه ها و گردنم خم بشه پایین. تنها خیلی حساس و حسوده، تحمل نداره منو کنار بقیه ببینه. برای همین هر وقت که من مهمون دارم یا قراره کسی رو ببینم اون از خونه میره بیرون. امروز ولی از صبح یقه مو چسبیده ولم نمیکنه.

یه متن نوشتم با عنوان «دلم میخواد...» نمیدونم خوندینش، نخوندین، چطوریه اوضاع ولی من الان دلم بدجور اون «دلم میخواد...» رو میخواد :)

  • زهرا :)

نمیدونم ها

نظرات  (۳)

  • اِلیو | Eliwe ‌‌‌‌‌‌
  • خب اگه واقعا دوستی با چنین افرادی به روحتون آسیب میزنه بهتون توصیه میکنم با افراد میانگرا و درونگرا دوست نشین... البته توی این مورد که گفتین مشکل طرف مقابلتون خیلی حاد بوده... چون واقعا یه نفر اجازه نداره واسه تصمیماتی که رفیقش میگیره ناراحت بشه، اینطوری حریم خصوصیتون رو بهم زده و به نظر من آنچنان قابل بخشش نیست...

    پاسخ:
    تیپ شخصیتی خودم میانگراست:)
    درک میکنم که بعضی آدم ها به حریم خصوصی بیشتری نیاز دارن، اما به قول شما وضعیت اون دوست من خیلی حاد بود. 
    حد تعادلش قابل درکه!
  • اِلیو | Eliwe ‌‌‌‌‌‌
  • من این طور افرادو خوب میشناسم، چون فکر کنم خودمم جزوشون بودم یا هستم، در اصل این مشکلی که با دوستتون دارین یه نوع سبک زندگیه که  طرف مقابلتون به صورت غریزی بهش ادامه میده، که بهش میگن منزوی بودن

    افراد منزوی دوست ندارن با افراد زیادی ارتباط داشته باشن و وقتی شخصی رو بارمشقت زیاد واسه دوستی انتخاب میکنن سعی میکنن که خیلی باهاشون ارتباط بگیرن و بیشتر وقتشونو با اون طرف مقابل بگذرونن، و اینکه وقتی مهمون براتون میاد بیرون میره به خاطر بی احترامی یا حسودی نیست، فقط سعی دارن با بیرون رفتن یه جو خوب و خصوصی واسه تنها بودن با دوستاتون براتون فراهم کنن تا به اصلاح رایج مزاحمتون نشن، و از سمتی دوست ندارن با مهموناتون ارتباط بگیرن چون ارتباط گرفتن با آدمای جدید واسه این دسته از افراد که خودمم تا حدودی جزوشونم باعث رو به رو شدن با سختی های جدید میشه...

    خیلی خوبه که دوستتون وابستتونه و سعی میکنه همیشه کنارتون باشه، چون خودمم از این دوستا داشتم و حتی الان دلم واسشون تنگ شده...

    با اینکه منزویم ولی دوستامو منزوی انتخاب میکنم، چون همیشه توی دوستی باهاشون یه شرایط ثابت و امن رو تجربه میکنم

    یه تومار نوشتم تا بگم که به چنین چالشی به چشم یه فرصت نگاه کنین و با افراد منزوی بهتر رفتار کنین، چون واقعا ارزش دوستی رو دارن...

    پاسخ:
    "تنها" یه شخص نیست! تنهایی منه. تنها خود منم وقتی که تنها هستم.
    اما توی دبیرستان واقعا دوستی داشتم که به شدت حساس بود و خیلی جاها اشک منو سر حساسیت هاش درآورد. 
    اون آدم منزوی نبود اما به این عقیده بود که یا من یا بقیه. یادمه یبار به یکی از بچه های کلاس که دچار مشکل قلبی شده بود کمک کردم و وقت خیلی زیادی کنارش بودم.
    به حدی ناراحت شده بود که من اصلا باورم نمیشد. 
     این حساسیت واقعا طرف مقابل رو آزار میده. من تو ارتباط با اون آدم از لحاظ روحی خیلی آسیب دیدم. فکر نمیکنم بتونم کسی با این شخصیت رو دوباره توی زندگیم بپذیرم.  
    ترجیح میدم با "تنها" باشم تا کنار کسی که آزارم بده...:)
  • جنتلمن ..
  • چه رفیق حسود باحالی :)

     

    + اون متنت هم یادم نمیاد... کدوم بود؟ 

    پاسخ:
    نه حسادتش باحال نیست:(
    اون متنو میارم بالای صفحه....!

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی