رسم مزخرف
یه چیزی الان یادم اومد....!
ما لرها یه رسم خیلی وحشتناک و مزخرفی داریم(شاید با اقوام دیگه هم مشترک باشه این رسم) اینکه وقتی یه نفر فوت میکنه خانم ها برای نشون دادن غم و عزای خودشون ناخن میکشن تو صورت هاشون و صورت و گردن خودشونو زخمی میکنن. خب حالا میگیم فامیل نزدیک طبیعیه حالشون بده داغ دارن اوکی. ولی رسم اینه که حتی اگه هفت پشت غریبه هاشون هم برن برای تسلیت باید همون کارو انجام بدن البته همراه جیغ و داد خیلی وحشتناکی (._.)
یبار بعد از یه مراسم که خانم های خانواده دور هم نشسته بودیم من شاکی شدم که این چه رسم بدیه. اولا آسیب زدن عمدی به بدن از لحاظ دینی که حرامه، از لحاظ عقلی هم درست نیست، جلوه خوبی هم نداره. از طرفی روح وقتی از بدن جدا میشه و عذاب کشیدن خانواده خودشو میبینه میخواد برگرده به بدن که عزیزانش رو تسکین بده و نزاره ناراحت باشن اما چون نمیتونه عذاب میکشه. چرا دست از این کار برنمیدارید؟
بازم زن عموم گفت : عزیزم وقتی یه چیزی از قدیم رسم بوده نمیشه برش داریم زشته.
فقط خیلی خوشحالم که نسل من و همسن و سالای من دیگه این کارو انجام نمیدن.....
رسم عزاداری با رسم زنده به گور کردن فرق داره نمیشه این دو تا رو با هم مقایسه کرد :)
+ میدونستی وقتی یک نفر فوت میکنه فشار شدیدی به اطرافیانش میاد و شانس سکته مغزی و قلبی بالا میره؟ اونجوری که خانم های لر خودشون رو زخمی میکنن باعث میشه یک سری رگ های توی سر و صورت بترکن و پوستی که خراش خورده و خونی که بیرون میاد از سکته ی قلبی و مغزیشون جلوگیری میکنه؟ احتمالا یک آمار بگیری درصد سکته مغزی و قلبی بین خانم های لر به مراتب کمتر از افراد دیگه است... این چیزی هست که از فلسفه ی این فرهنگ به ذهن من رسیده، قطعا چیزهای پیچیده ی دیگه ای هم در پسش هست که ما نمیدونیم :)